12 Ekim 2016 Çarşamba

SON Bİ UMUT

Kaybediyoruz..
Sevdiklerimizi, sevmediklerimizi, mutluluğumuzu, hüzünlerimizi, acılarımızı..
En zoruda zamanı kaybediyoruz!
Kime neyi ayırdığımızı bilmiyoruz, bilinçsiz ve sorumsuz küçük bir çocuk gibi..
Toparlanıyorum en dipten kalkıyorum sakin ve emin adımlarla hayata bir yerinden tutunmaya çalışıyorum.
Acılarımı dipte bırakıp kalkıyorum.
Çünkü bildiğim tek şey derdim büyük ama o derdi veren daha büyük.
Toparlanıyorum..
Kaybettiklerimi kazanmak için değil bu,
Kaybetmediklerimle devam etmek için.
Kaybetmediğim bir ben varım ve şimdi yeniden doğuşumu yazıyorum
Son bi umutlaa..

10 yorum:

  1. Ama çoook erken böyle şeyler yazmak için... Gerçi hayat ne getirmiş ne götürmüş bilmeden yazınca ne kadar doğruyu yazdığımı bilemiyorum... Ama bir kaybetmek, kırılmak, geçmişten kaçmak, gelecekten umut sürüp giderken her okuduğumda ben işin içinden çıkamaz ve anlayamaz oldum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Herkezin yaşantısı farklı..hayatın bize verdikleri ve aldıkları farklı..en kötüsüde veripte aldıkları..sen işin içinden çıkmak için bi çıkıs arama kendin çıkış ol.

      Sil
  2. Kaybetmediğim bir ben varım demişsin ne güzel asla da kaybolma .

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her şey kaybedilebilir ama insan kendine kaybederse iste asıl son odur

      Sil
  3. ay sölesenee ama sen ne üzdü seni ki yaaa nası bişiii geçti mi şimdiiii :)

    YanıtlaSil
  4. http://gezgiccift.blogspot.com.tr/

    Sayfamıza beklerizzz :))

    YanıtlaSil